U subotu, 27. avgusta '05., u holu Doma kulture održana je nesvakidašnja izložba raritetnih pečata Sivca koji datiraju iz druge polovine 18. i prve polovine 19. veka.
Pred posetiocima su se našli pečati sivačke opštine iz 1757. godine,
pečati sivačkih paroha i županijskih jurasora, pečati uglednih sivačkih familija...
Ovu izuzetnu istorijsku građu sakupio je naš sugrađanin Zoran O. Peruničić, njegova marljivost i istrajnost u prikupljanju činjenica i dokumentacije istorijske građe omogućila je i ovoga puta da se sadašnji Sivčani bolje upoznaju sa prošlošću mesta u kome žive.
autor izložbe Zoran O. Peruničić
Evo šta nam je autor izložbe rekao: -Ova ideja o izložbi pečata je došla posle višegodišnjeg prikupljanja materijala i arhivske građe koji treba da uđu u jednu monografiju posvećenu hramu svetog oca Nikolaja u Sivcu. Pečati su inače svi sa originalnih dokumenata datirani iz druge polovine 18. i prve polovine 19. veka. Fotografiju pečata uradio je akademski slikara Bojan Cvetković, a tekstualni deo koji prati fotografiju sam odradio crpeći neke heraldičke podatke i saznanja koja su vezana za vlasnike pečata ili signeta, pošto su ove signete svešteničke, odnosno mali pečatnjaci, pečatni prstenovi. Pečati opštine sivačke, odnosno sela Sivac kao najstarijega su takođe na originalnim arhivskim dokumentima datira iz 1757. godine kada je popisivač evidentirao u Sivcu 107 domova sa 927 duša.
-Pečat i pečatni simbol nije moglo da dobije ni svako mesto, mogla su da dobiju samo velika mesta jer je Sivac već 1721. godine imao pečat kada je evidentiran 51 srpski dom. Promena pečatnog znaka je izvršena 1786. godine kada Sivac ima 338 domova i 2464 stanovnika, te godine i dolazi 135 nemačkih porodica sa 450 stanovnika. I tada se Sivac vodi kao zajedničko mesto. 
Njegov pečat simboliše njegovu tadašnju ekonomsku i populacionu moć, koja je prikazana sa dva lava koja u rukama drže medaljone na kojima su pikazani prethodni simboli Sivca, a to su bili ralo i crtalo sa sabljom koji su uokvireni sa maslinovim grančicama. Iznad rala, crtala i sablje nalaze se tri ruže koje simbolišu trojstvo veru, nadu i sigurnost.
Na ovoj jedinstvenoj izložbi mogli bi nam pozavideti i mnogo veće, urbane sredine, mnogo veći kulturni centri od Sivca.
Svoj doprinos izložbi dali su i direktorica sivačkog Doma kulture, Slavica Tešović i gosti iz ruskog Krstura, pesnikinja Ksenija Makaji Oros i direktor tamošnjeg Doma kulture, Vladimir Malacko.
Prava je šteta što poseta nije bila masovnija, jer ovi fascinantni detalji iz istorije Sivca jesu dokazi koji potvrđuju priče o vremenu u kome je Sivac bio jedan od centara ekonomskog i opšte društvenog prosperiteta.
Prilog pripremio Radoje Cvijović.
